Geluk blijft op me vallen.
Het lijkt wel of ik momenteel al het geluk van de wereld aantrek. Op één of andere manier blijf ik dagelijks geconfronteerd worden met opmerkelijk mooie en positieve zaken. Ik ontmoet de meest prachtige, eerlijke en goedwillende mensen en mijn inkomstenstroom lijkt wel een stroomversnelling. Dat was een paar jaar geleden toch niet voor te stellen. Wat ben ik achteraf blij dat ik destijds ben bedrogen en in de steek ben gelaten door een bepaald aantal mensen. Ik ben ze eigenlijk vreselijk dankbaar. Door hen heb ik het diepe dal gezien. Door hen weet ik met wie en wat ik wel en niet verder wil leven. Door hen heb ik de keuzes kunnen maken om alles op een rijtje te zetten en nu elke dag opnieuw te kunnen geniet van alles wat ik heb en wat elke dag opnieuw naar me toekomt.
Van 800 euro per maand naar totaal onafhankelijk.
Ik praat niet over getallen in mijn inkomen want:
a) is dat eigenlijk niet relevant,
b) zou het ongeloofwaardig over kunnen komen.
c) vind ik het ook niet belangrijk.
Maar ik kan wel zeggen dat het leven als totaal financieel onafhankelijke me uitstekend bevalt. Ik ben (nog) geen multmultimiljonair maar ben wel in de gelukkige omstandigheid dat ik kan doen en laten wat ik wil. En dat doe ik ook. En dat is heerlijk. Overigens heb ik dat kunnen bereiken door in eerste instantie totaal niet voor geld te kiezen. Ik ben juist niet gaan jagen naar geld of goederen. Ik ben gaan werken aan mezelf. Ik heb afscheid genomen van zogenaamde belangrijke dingen in het leven en heb de echte rijkdommen in het leven omarmd. Door dat te doen kwam en komt het financiële succes me eigenlijk vanzelf aanwaaien.
De arme rijken.
Ik behoor niet tot de arme rijken. Ik behoor tot de rijke rijken. De arme rijken hebben wel geld en bezittingen maar kunnen er niet van genieten. De rijke rijken genieten elke dag. De arme rijken zijn waakhonden van zichzelf en vertrouwen de medemens zoals ze er zelf mee omgaan. De rijke rijken behandelen de medemens zoals ze zelf graag behandeld worden. De arme rijken vergeten vaak te leven. Ze hebben in de ogen van de rijke rijken dus eigenlijk helemaal niets. In mijn ogen is het dus best triest als je als arme rijke door het leven gaat. Geen echte vrienden, geen echt geluk, geen echt houden van, geen vrijheid, geen respect, geen vertrouwen. Achter de grote auto's , grote huizen en een grote mond gaat vaak veel pijn schuil. Maar als men daar werkelijk gelukkig mee is dan is het uiteraard prima. Voor diegene die graag bij de club rijke rijke willen behoren heb ik een cryptische tip: "Weet wat werkelijk waardevol is. Weet waar de werkelijke rijkdom ligt. Ga daarvoor. De rest komt vanzelf."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten